Karbon yakalama ve depolama teknolojisi; çimento, demir-çelik, hidrojen, kimyasal, etanol ve gübre üretimi ile fosil yakıtlardan ve atıktan güç üretim santralleri kaynaklı oluşan karbondioksit emisyonlarını azaltmada kullanılıyor. Bu uygulamanın, yanma öncesi yakalama, yanma sonrası yakalama ve oksijenli yanma olarak 3 yolu buluyor.
Bu teknolojiler sayesinde termik santraller ve fabrika bacalarından çıkan emisyonların büyük kısmı atmosfere ulaşmadan yakalanıyor ve emisyonlar boru çizgisi ya da tankerlerle yer altında depolamaya uygun alanlara götürülüyor.
Yer altında 800 metreden daha derin, büyük ve geçirimsiz kaya katmanları bulunan alanlar ile gözenekli ve geçirgen bir yapıya sahip alanlar emisyon depolamak için uygun sayılıyor. Dünyanın çeşitli bölgelerindeki bu alanlar, ekseriyetle terk edilmiş petrol ve gaz alanları, kömür yatakları ve geçirimli jeolojik yapılardan oluşuyor.
Emisyonları kaynağında tedbire ve atmosferde bulunan karbondioksit ölçüsünü büyük ölçekte azaltma imkanı sunan bu sistem, ülkelerin ulusal iklim taahhütleri ve net sıfır gayeleri doğrultusunda global iklim değişikliğiyle uğraşta tahlilin vazgeçilmez bir modülü haline geldi.
ABD liderliğini sürdürüyor
AA muhabirinin Global Karbon Yakalama ve Depolama Enstitüsünün raporlarından yaptığı derlemeye nazaran, geçen yıl 11 ülkede faaliyet gösteren tesislerin sayısı 50’ye ulaştı. 2020’de 9 ülkede 26 tesis bulunurken bu sayı 5 yılda yaklaşık 2 katına çıktı.
Dünyanın birinci karbon yakalama ve depolama tesisini 1972’de kuran ABD, 19 tesis ile bu alanda başı çekerken onu 14 tesisle Çin ve 7 tesisle Kanada takip etti. Geri kalan 10 tesisin 2’si Norveç’te ve 2’si İzlanda’da bulunuyor. Macaristan, Brezilya, Suudi Arabistan, Katar, Birleşik Arap Emirlikleri ve Avustralya’da da 1’er tesis yer alıyor.
Söz konusu tesisler sayesinde geçen yıl dünyada 51 milyon ton karbondioksit emisyonunun yer altında depolanarak atmosfere ulaşması engellendi. 2020’de 40 milyon ton olan karbondioksit depolama kapasitesi 5 yılda yüzde 27,5 arttı.
40 tesis üretim aşamasında
Son yıllarda karbon yakalama ve depolama tesislerinin sayısında bariz artış yaşanırken giderek daha fazla ülke bu alanda somut adımlar atıyor.
Dünya genelinde 14 ülkede 40 tesisin inşası sürüyor. Üretim basamağında olan ve 2027’ye kadar tamamlanması planlanan bu projelerin 11’i ABD’de bulunurken bu ülkeleri 5’er tesisle Hollanda, Çin ve Kanada takip ediyor.
Norveç, Birleşik Arap Emirlikleri, Katar, ve Danimarka da 2’şer projeyle bu alanda faal ülkeler ortasında yer alıyor. Başka 6 tesisin inşası ise Umman, Avustralya, İzlanda, Papua Yeni Gine, Suudi Arabistan ve Malezya’da devam ediyor.
Dünyanın çeşitli bölgelerinde geliştirme etabında ise 334 proje bulunuyor. Gerekli onayları aldıktan sonra inşaat sürecini tamamlayan projelerin 2032’ye kadar faaliyete geçmesi planlanıyor.
Karbon yakalama ve depolama teknolojisi; çimento, demir-çelik, hidrojen, kimyasal, etanol ve gübre üretimi ile fosil yakıtlardan ve atıktan güç üretim santralleri kaynaklı oluşan karbondioksit emisyonlarını azaltmada kullanılıyor. Bu uygulamanın, yanma öncesi yakalama, yanma sonrası yakalama ve oksijenli yanma olarak 3 sistemi buluyor.
Bu teknolojiler sayesinde termik santraller ve fabrika bacalarından çıkan emisyonların büyük kısmı atmosfere ulaşmadan yakalanıyor ve emisyonlar boru çizgisi ya da tankerlerle yer altında depolamaya uygun alanlara götürülüyor.
Yer altında 800 metreden daha derin, büyük ve geçirimsiz kaya katmanları bulunan alanlar ile gözenekli ve geçirgen bir yapıya sahip alanlar emisyon depolamak için uygun sayılıyor. Dünyanın çeşitli bölgelerindeki bu alanlar, ekseriyetle terk edilmiş petrol ve gaz alanları, kömür yatakları ve geçirimli jeolojik yapılardan oluşuyor.
Emisyonları kaynağında tedbire ve atmosferde bulunan karbondioksit ölçüsünü büyük ölçekte azaltma imkanı sunan bu sistem, ülkelerin ulusal iklim taahhütleri ve net sıfır amaçları doğrultusunda global iklim değişikliğiyle gayrette tahlilin vazgeçilmez bir modülü haline geldi.
ABD liderliğini sürdürüyor
AA muhabirinin Global Karbon Yakalama ve Depolama Enstitüsünün raporlarından yaptığı derlemeye nazaran, geçen yıl 11 ülkede faaliyet gösteren tesislerin sayısı 50’ye ulaştı. 2020’de 9 ülkede 26 tesis bulunurken bu sayı 5 yılda yaklaşık 2 katına çıktı.
Dünyanın birinci karbon yakalama ve depolama tesisini 1972’de kuran ABD, 19 tesis ile bu alanda başı çekerken onu 14 tesisle Çin ve 7 tesisle Kanada takip etti. Geri kalan 10 tesisin 2’si Norveç’te ve 2’si İzlanda’da bulunuyor. Macaristan, Brezilya, Suudi Arabistan, Katar, Birleşik Arap Emirlikleri ve Avustralya’da da 1’er tesis yer alıyor.
Söz konusu tesisler sayesinde geçen yıl dünyada 51 milyon ton karbondioksit emisyonunun yer altında depolanarak atmosfere ulaşması engellendi. 2020’de 40 milyon ton olan karbondioksit depolama kapasitesi 5 yılda yüzde 27,5 arttı.
40 tesis üretim aşamasında
Son yıllarda karbon yakalama ve depolama tesislerinin sayısında besbelli artış yaşanırken giderek daha fazla ülke bu alanda somut adımlar atıyor.
Dünya genelinde 14 ülkede 40 tesisin inşası sürüyor. Üretim basamağında olan ve 2027’ye kadar tamamlanması planlanan bu projelerin 11’i ABD’de bulunurken bu ülkeleri 5’er tesisle Hollanda, Çin ve Kanada takip ediyor.
Norveç, Birleşik Arap Emirlikleri, Katar, ve Danimarka da 2’şer projeyle bu alanda etkin ülkeler ortasında yer alıyor. Başka 6 tesisin inşası ise Umman, Avustralya, İzlanda, Papua Yeni Gine, Suudi Arabistan ve Malezya’da devam ediyor.
Dünyanın çeşitli bölgelerinde geliştirme kademesinde ise 334 proje bulunuyor. Gerekli onayları aldıktan sonra inşaat sürecini tamamlayan projelerin 2032’ye kadar faaliyete geçmesi planlanıyor.
