Ağrı’da yaşayan 62 yaşındaki Zihniye Yalçın, Halk Eğitim Merkezi bünyesinde açılan fotoğraf kursuyla birlikte yıllar evvel içinde filizlenen sanat sevgisini tuvale döktü. Gençlik yıllarında fırsat bulamadığı fotoğraf yapma isteğini ilerleyen yaşına karşın hayata geçiren Yalçın, kursa katıldığı günden bu yana birçok tabloya imza attı.

Renklerle ve fırçayla kurduğu bağ sayesinde vaktini daha verimli geçirdiğini belirten Yalçın, fotoğrafın ömrüne farklı bir mana ve renk kattığını söz ediyor. Kurs ortamında hem gençlerle birlikte üretmenin hem de uzun yıllardır içinde taşıdığı tutkuyu gerçeğe dönüştürmenin memnunluğunu yaşıyor.

“RESİM YAPMAK BENİ ÖZGÜR HİSSETTİRİYOR”

Resim yapmaktan aldığı keyfi lisana getiren Zihniye Yalçın, hayallerini tuvale döktüğünü söyleyerek, “Antalya’da yaşıyordum, Ağrı’ya geldim. Artık oğlumla bir arada Ağrı’da yaşıyoruz. Bir gün gezerken Ağrı’da Halk Eğitim Merkezi’ni gördüm ve içeri girdim. Fotoğraf kursuna katılmak için beni konuk olarak kabul ederler mi diye merak ettim. Fotoğraf yapmayı çok seviyorum. 40 yaşımda bir hevesle fotoğraf yapmaya başladım zira babam hattattı. Hattat olunca, sanki bizde de bir yetenek var mı, kabiliyet var mı diye merak ediyordum. O sırada hocamızla görüştüm ve ‘Olabilir, kabul ediyoruz’ dediler. Sonra atölyeye geldim, çok hoş bir ortam vardı. Beni kabul ettikleri için onlara çok teşekkür ediyorum. Burada çok hoş vakit geçiriyorum, çok hoş fotoğraflar çıkarıyoruz. Çok hoş bir atmosferde, gençlerle birlikte çalışıyoruz. Kızlarımız var, liseliler, üniversiteye hazırlanıyorlar ve Hoş Sanatlar okumak istiyorlar. Onlarla birlikte çalışıyorum, onlar da beni motive ediyorlar. Çok hoş fotoğraflar yapıyorlar, ben de onlarla birlikte çalışıyorum ve onlarla birlikte gençleşiyorum. Burada çok hoş vakit geçiriyoruz. Fotoğraf yaparken çok özgür hissediyorum. Çok seviyorum fotoğraf yapmayı, bir şeyler üretiyor, hoş eserler çıkarıyorsunuz. ‘Bu benim eserim’ diyorsunuz, bu çok coşku verici bir şey. Renkleri birbirine kaynaştırmak çok keyifli. İnsanları motive ediyor, gerilimini gideriyor. Fotoğraf yapmayı çok seviyorum ve bu beni memnun ediyor” dedi.

“ÇOCUKLARIM BAŞTA BEĞENMEDİ FAKAT VAZGEÇMEDİM”

Başlangıçta ailesi tarafından pek dayanak görmeyen Yalçın, azmiyle devam ederek hoş çalışmalara imza attığını belirterek, “Önce çocuklarım yaptığım fotoğrafları görünce, ‘Çok komik, hiç hoş olmamış, bırak bu işi’ diyorlardı. Ancak ben asla bırakmak istemedim, azmim devam etti. Çok severek gidip geliyorum, ‘Bunu başaracağım’ diye düşündüm. ‘Başarmalıyım’ dedim, sonra daima çalıştım, yazdım, çizdim. Artık çok şükür hoş şeyler çıkardığımı düşünüyorum. Çocuklarım da diyor ki, ‘İyi ki bırakmamışsın anne, çok hoş yapıyorsun.’ Beni destekliyorlar ve yüreklendiriyorlar. 62 yaşında bunları yapmamı bazen yadırgıyorlar, ‘Bu yaşta gidip geliyorsun, bunlarla uğraşıyorsun’ diye şaşırıyorlar. Fakat sonra tebrik ediyorlar, azmimden vazgeçmediğimi görüyorlar. Tablolarımızı genelde asıyoruz, arkadaşlar ve eş dost beğeniyor. Kimilerini ‘Bana da yap’ diyorlar, kimilerini ise armağan ediyorum. Onlara bir anı olarak kalsın, benim emeğim olarak kalsın diye armağan ediyorum. Çocuklarım çok seviyor fotoğraflarımı. Artık konutlarında asıyorlar, hayran hayran bakıyorlar. ‘Ne kadar hoş yapmışsın anne,’ diyorlar. O çocuklarımın meskenlerinde asılı fotoğraflarım var, kendi konutumda de o denli asılılar” dedi.,

“SERGİ AÇMAYI HEDEFLİYORUM”

Kurs müddetince kendisini geliştiren Zihniye Yalçın, şahsî stant açmayı hayal ettiğini vurgulayarak, “Sergi açmak çok büyük bir hayalim. Daima bunun için çabalıyorum, yapıtlarımı üretiyorum. Yani her fotoğraf yapanın, her ressamın hayalidir aslında bir stant açmak ve yapıtlarını tanıtmak. Bu gurur kaynağı olur. İnşallah ben de ilerleyen vakitlerde stant açmak, yapıtlarımı tanıtmak çok isterim.” halinde konuştu.

Ağrı’da yaşayan 62 yaşındaki Zihniye Yalçın, Halk Eğitim Merkezi bünyesinde açılan fotoğraf kursuyla birlikte yıllar evvel içinde filizlenen sanat sevgisini tuvale döktü. Gençlik yıllarında fırsat bulamadığı fotoğraf yapma dileğini ilerleyen yaşına karşın hayata geçiren Yalçın, kursa katıldığı günden bu yana birçok tabloya imza attı.

Renklerle ve fırçayla kurduğu bağ sayesinde vaktini daha verimli geçirdiğini belirten Yalçın, fotoğrafın ömrüne değişik bir mana ve renk kattığını tabir ediyor. Kurs ortamında hem gençlerle birlikte üretmenin hem de uzun yıllardır içinde taşıdığı tutkuyu gerçeğe dönüştürmenin memnunluğunu yaşıyor.

“RESİM YAPMAK BENİ ÖZGÜR HİSSETTİRİYOR”

Resim yapmaktan aldığı keyfi lisana getiren Zihniye Yalçın, hayallerini tuvale döktüğünü söyleyerek, “Antalya’da yaşıyordum, Ağrı’ya geldim. Artık oğlumla birlikte Ağrı’da yaşıyoruz. Bir gün gezerken Ağrı’da Halk Eğitim Merkezi’ni gördüm ve içeri girdim. Fotoğraf kursuna katılmak için beni konuk olarak kabul ederler mi diye merak ettim. Fotoğraf yapmayı çok seviyorum. 40 yaşımda bir hevesle fotoğraf yapmaya başladım zira babam hattattı. Hattat olunca, sanki bizde de bir yetenek var mı, kabiliyet var mı diye merak ediyordum. O sırada hocamızla görüştüm ve ‘Olabilir, kabul ediyoruz’ dediler. Sonra atölyeye geldim, çok hoş bir ortam vardı. Beni kabul ettikleri için onlara çok teşekkür ediyorum. Burada çok hoş vakit geçiriyorum, çok hoş fotoğraflar çıkarıyoruz. Çok hoş bir atmosferde, gençlerle birlikte çalışıyoruz. Kızlarımız var, liseliler, üniversiteye hazırlanıyorlar ve Hoş Sanatlar okumak istiyorlar. Onlarla birlikte çalışıyorum, onlar da beni motive ediyorlar. Çok hoş fotoğraflar yapıyorlar, ben de onlarla birlikte çalışıyorum ve onlarla birlikte gençleşiyorum. Burada çok hoş vakit geçiriyoruz. Fotoğraf yaparken çok özgür hissediyorum. Çok seviyorum fotoğraf yapmayı, bir şeyler üretiyor, hoş eserler çıkarıyorsunuz. ‘Bu benim eserim’ diyorsunuz, bu çok coşku verici bir şey. Renkleri birbirine kaynaştırmak çok keyifli. İnsanları motive ediyor, gerilimini gideriyor. Fotoğraf yapmayı çok seviyorum ve bu beni keyifli ediyor” dedi.

“ÇOCUKLARIM BAŞTA BEĞENMEDİ LAKİN VAZGEÇMEDİM”

Başlangıçta ailesi tarafından pek takviye görmeyen Yalçın, azmiyle devam ederek hoş çalışmalara imza attığını belirterek, “Önce çocuklarım yaptığım fotoğrafları görünce, ‘Çok komik, hiç hoş olmamış, bırak bu işi’ diyorlardı. Lakin ben asla bırakmak istemedim, azmim devam etti. Çok severek gidip geliyorum, ‘Bunu başaracağım’ diye düşündüm. ‘Başarmalıyım’ dedim, sonra daima çalıştım, yazdım, çizdim. Artık çok şükür hoş şeyler çıkardığımı düşünüyorum. Çocuklarım da diyor ki, ‘İyi ki bırakmamışsın anne, çok hoş yapıyorsun.’ Beni destekliyorlar ve yüreklendiriyorlar. 62 yaşında bunları yapmamı bazen yadırgıyorlar, ‘Bu yaşta gidip geliyorsun, bunlarla uğraşıyorsun’ diye şaşırıyorlar. Lakin sonra tebrik ediyorlar, azmimden vazgeçmediğimi görüyorlar. Tablolarımızı genelde asıyoruz, arkadaşlar ve eş dost beğeniyor. Kimilerini ‘Bana da yap’ diyorlar, kimilerini ise ikram ediyorum. Onlara bir anı olarak kalsın, benim emeğim olarak kalsın diye armağan ediyorum. Çocuklarım çok seviyor fotoğraflarımı. Artık konutlarında asıyorlar, hayran hayran bakıyorlar. ‘Ne kadar hoş yapmışsın anne,’ diyorlar. O çocuklarımın meskenlerinde asılı fotoğraflarım var, kendi konutumda de o denli asılılar” dedi.,

“SERGİ AÇMAYI HEDEFLİYORUM”

Kurs mühletince kendisini geliştiren Zihniye Yalçın, şahsî stant açmayı hayal ettiğini vurgulayarak, “Sergi açmak çok büyük bir hayalim. Daima bunun için çabalıyorum, yapıtlarımı üretiyorum. Yani her fotoğraf yapanın, her ressamın hayalidir esasen bir stant açmak ve yapıtlarını tanıtmak. Bu gurur kaynağı olur. İnşallah ben de ilerleyen vakitlerde stant açmak, yapıtlarımı tanıtmak çok isterim.” halinde konuştu.